Thursday, February 23, 2006 @3:24 PM
naalala nyo nung sinabi ko na i was getting the hang of the mind-over-matter thing? grabe, wag nyo na i-try.
ngayon hindi na ako makafeel ng kahit ano wholeheartedly. grabe. ang hirap pala. ngayon, pag natutuwa ako, hindi ko nararamdaman sa heart ko yung joy. pag nalulungkot din ako, hindi ko rin nararamdaman ng totoo. grabe. ni hindi na nga ako makaiyak eh. ang hirap talaga. ang sakit sakit sa heart.
---
kahapon, nung longtest sa physics, sobrang na mentalblock ako. first time ever yun na nangyari saken. sobrang frustrated ako. ang sakit sakit na ng heart ko kahapon dahil dun, at kahit sobrang naiiyak na ako, hindi ako makaiyak. grabe. ang hirap pala ng ganun. fart.hhay. ayoko na. siguro nasobrahan na ako. alam mo yun.. kasi gumawa na ako ng barrier eh. i learned how to shield myself from the emotions. akala ko dati astig. i was doing fine until sunday. dun ko narealize na nagiging numb na yata ako. hala.
grabe. nakakamiss yung mga araw na tawa lang kami ng tawa at ang gaan ng feeling. masaya talaga. nakakamiss na din kahit pano yung mga malulungkot. ang hirap na talaga makaramdam ngayon eh.
narealize ko din na nagiging bitter na yata ako sa mga earth.. dati sobrang wala akong pakialam kahit ang korni ko. kahit masyadong mushy. pero ngayon, sobrang ang un-romantic na ng tingin ko sa mundo. hehe. grabe. hala,.
goodness, ayoko na ng ganito. sana kayanin ko bumalik sa dating ako. yung mas masaya.
"LIVE, LOVE, EAT!"
parang nakakalimutan ko na..
---
prom na bukas. ayoko na muna mapressure. hehe. nahaharass ako.
breeeeaathe.
wait. wait. wait.
written on every page of my imagination
Wednesday, February 22, 2006 @11:29 PM
Hear You Me
-jimmy eat world
There's no one in town I know
You gave us some place to go.
I never said thank you for that.
I thought I might get one more chance.
What would you think of me now,so lucky, so strong, so proud?
I never said thank you for that,
now I'll never have a chance.
May angels lead you in.
Hear you me my friends.
On sleepless roads the sleepless go.
May angels lead you in.
So what would you think of me now,so lucky, so strong, so proud?
I never said thank you for that,
now I'll never have a chance.
May angels lead you in.
Hear you me my friends.
On sleepless roads the sleepless go.
May angels lead you in.May angels lead you in.
May angels lead you in.
And if you were with me tonight,
I'd sing to you just one more time.
A song for a heart so big,
God wouldn't let it live.
May angels lead you in.
Hear you me my friends.
On sleepless roads the sleepless go.
May angels lead you in.
May angels lead you in.
Hear you me my friends.
On sleepless roads the sleepless go.
May angels lead you in.
May angels lead you in.
written on every page of my imagination
Tuesday, February 14, 2006 @3:24 AM
konting araw pa lang ang natapos, andami nang nagbago sa earth ko. at ayus na yun. at least ngayon, ako at yung mga kaibigan ko, hindi na ganun kalungkot sa mga earth. haha
valentine's day nga pala ngayon. nakoo, tamang ka-anuhan na naman nito ang mga tao..oh well. wala namang bago. haha
---
nung friday last week, sobrang daming nangyari. grabe! goodness, pag naaalala ko, nawiwindang parin ako! grabe talaga, hindi ko nga din inakala na magagwa ko yun eh. haha. pero ayus lang, plus 2 din yun. e di ayun, umuwi ako galing sa mush pit ng sobrang ang bilis ng ikot ng earth ko at sobrang tumatalon yung heart ko. grabe naman kasi yuneh. it was so not me. haha.
tapos, nung saturday, may theatre kami. syempre si lorie kasama ko. ayun, kami na naman dalawa ang bumili ng mga pagkain nung mga third year sa mcdo. haha. nakakainis nga lang dun kasi nagkamali ako ng order, napagbayad pa tuloy ako. haha. oh well. nakakaaliw pa pala nun kasi tinuruan kami ni sir mallari mag make-up. kasi nga diba make-up committee kami. tapos tinuruan nya kami ng ibaibang style ng paglagay ng eye makeup. joyful. haha.
nung hapon na pauwi na kami ni lorie, syempre napagusapan ulit yung nangyari the previous night. syempre hindi parin ako maka get-over sa nangyari kasi nga hanggang nung time na yun, hindi parin ako makapaniwala na nagawa ko yun. nakakahiya talaga. ayun nga. tapos, may sinabi sa akin si lorie na sobrang sobrang sikreto na tungkol kay dots. tapos nung nalaman ko, grabe nagulat talaga ako! alam mo yun.. tumalon yung heart ko tas biglang sumakit. haha. weird noh? pero ganun. tapos dun ko narealize na ayoko na talaga kasi hindi .. wait. basta ayoko na. masyado nang madaming reasons, and i think they're enough to justify my decision.
dahil nga dun, excited na ako magmonday. kasi nga nagdesisyon ako na pagdating nga monday, ERASE na talaga lahat. well syempre hidi naman yun ganun kadali, at hindi gnun ka-instant. pero, as ive said before, natututo na ako nung mind over matter thing, lalo pagdating sa mga ganung bagay. kaya alam ko na eventually kakayanin din ng powers ko. haha.
---
kahapon, ok naman yung araw. masaya naman ako dun sa madaming parts nung araw. tawanan pa nga kami nang tawanan eh. nag open forum pa pala ang mga dyosa..ayun,syempre naiyak ako. hehe. pero at least naayos na namin ang mga issues. tapos nun, ayun tawa na naman kami. haha. tapos, nung mga after lunch, natest ang aking bagong ultimatum sa aking sarili. syempre hindi naman maiiwasan si dots diba. ayun. nung nagkakakanta kami, kumakanta din sya. yung kanta na sila-sila din yung nagcompose. tapos ayun, nanlandi na naman ang dots. alam mo yun.. ganito, yung habang kumakanta, tinuro nya ako with his palm. [hindi ako makahanap ng exact words para madescribe eh, pero ganun.] at ginawa nya pa yun ng dalaeng beses!! WHAT THE FART. grabe talaga!! eh di tinaasan ko sya ng kilay tapos nagreact din sya. alam mo yung tingin na parang sinasabi, "bakit? anung ginawa ko?" parang ganun. nakakairita noh? sobra. pero after ilang minuto, ok na ulit ako. kunwari walang nangyari. galing talaga. haha.
nung hapon, nagdots kami. joyful joyful talaga. well, supposed to be. i was my usual self sa dota. ako yung pinaka mababa. pero ok lang, masaya naman eh. kaso. nung mga later part, sobrang bumigat at sumakit yung heart ko. sobra. at hindi ka alam yung dahilan. sonra talaga yung feeling na yun kahapon. hhhay. sa sobrang kawalan nga ng energy, hindi na ako nakabili ng lollipop para sa mga ibang dyosa na hindi ko pa nabigyan eh. well at least naamoy ko na ulit si bart. haha. at nakakatwa pa silang dalawa ni fidel kaya kahi pano natawa-tawa naman ako.
ayun.
---
ayan. ngayon kailangan ipagpatuloy ko lang yung nasimulan ko kahapon. kaya ng powers ko to.
written on every page of my imagination
Friday, February 10, 2006 @12:06 AM
so now, things are pretty much going back to normal. i mean, my friends feel better now than they did yesterday.
the not-so-good part though is, now, im feeling low. maybe it is because i will be pushing some people away. well, sort of.when deep inside i know i really dont want to. but i feel like its the right thing to do. fart.
i dont know. you know how it feels when you know you have to stop being this, though it makes you feel happy, because being this means hurting another? well that is how i feel right now.
oh well. like i said, i am starting to get the hang of the 'mind over matter' thing. i think i will make it. i hope so.
i talked to my tita about this, and surprisingly, i liked what she told me. i just cant agree to it because then id be too selfish.
i guess i will have to "train" myself again.
WAIT. what the fuck? why am i making a big deal out of this?! when really, it is NOT. shit. some people are just very much affected by it. and of course, i consider their feelings. and for me, those feelings are big deal.
but when i come to think about it, the root of all these is not even freakin that deep.
FART.
just how far do you think this will get me?!
i think im exaggerating stuff. because they are. she is. and in effect, now i think i am too. FART.
i hope i can act my way out of this.
written on every page of my imagination
Thursday, February 09, 2006 @3:10 PM
fart. i am sooo confused right now.we're having a longtest and i cant even think straight.
there's too may things going on and i dont think i can handle them anymore.
i like this person, but not that much. really not THAT much. and i know her feelings are deeper and i dont have anything against it. its just that i dont understand why she feels the way she does. not about me, i mean. but about me being friends [or whatever] w/ him and liking him. i really cant stand this. i do not want to be a reason for her to feel lonely. duh. who would want that?
what i really dont understand though is why does it matter? i mean, i dont think he likes me. so what? im not that into him anyway. its just that i find joy in his company, or whenever i remember him but thats it. that all. unlike when i think about dots. fart. plus. she also knows how much i like dots!. i mean, why does it have that effect on her? i never meant to be, like, one of those who make her unhappy. i never thought this SMALL thing can lead up to this.
now i really do not know how to act. would it be unfair if i try to avoid him? or is that what i should do? honestly, i feel like i dont want to, but it fells like i should for the betterment of all.
im really really really really cofused right now.
and they say im 'the goddess of confusion and clarity'.
now obviously is the confusion part. i wonder when the clarity part will come
written on every page of my imagination
@12:55 AM
Fix You
-coldplay
When you try your best but you don't succeed
When you get what you want,and not what you need
When you feel so tired but you can't sleep
Stuck in reverse
When tears come streaming down your face
When you lose something you can't replace
When you love someone and it goes to waste
Could it be worse?
Lights will guide you home
And ignite your bones
And I will try to fix you
High up above or down below
When you're too in love to let it go
But if you never try, you'll never know
Just what you're worth
Lights will guide you home
And ignite your bones
And I will try to fix you
Tears stream down your face
When you lose something you cannot replace
Tears stream down your face and I..
Tears stream down your face
I promise you I will learn from my mistakes
Tears stream down your face and I..
Lights will guide you home
And ignite your bones
And I will try to fix you
written on every page of my imagination
@12:50 AM
grabe. kinailangan ko talaga magblog ngayon. grabe. andami daming nangyari today. WOW. nakaka overwhelm. shet.
hindi ko na nga alam kung saan ako maguumpisa eh. andami na kasitalaga.. haaaaaaaaaaayyyy... nakakaiyak na.
alam ko hindi rin naman tama na problemahin ko problema ng mga iba dahil hindi ko nga naman problema yun, kaso friends ko yun eh. duh. fart.
una, sobrang sobrang nag-aalala na talaga ako sa isa kong kaibigan.. feel nya talaga wala nang nagcacare sa kanya. gago kasi yung si alex eh. peste ang gulo kausap! ayan tuloy. tas hindi na din sya yung tang dati na sobrang masayahin.. dati nga sya pa nagsasbi saken, " niki, ur so pessimistic! wag ka nga ganyan.." ngayon i miss that girl sobra. hay. nakakalungkot. ngayon kung anu ano na pumapasok sa isip nya gawin.. hindi ko naman alam kung pano sasabihin sa kanya na wag, kasi ayaw nya ng sinasaway.. ayaw nya na sabihin; "wag mo yan gawin kasi masama yan" ..gusto nya yung way ng pagsaway sa kanya yung parang concerned sa kanya.. kaso hindi ko talaga maisip kung pano ko yun gagawin eh..eh kaya ko nga sinusubukang pigilan sya kasi concerned ako.. hhayy. ang hirp iexplain.. kaso hindi ko talaga alam pano. ayoko naman magalit sya saken. hay grabe. wala na ako maisip..
yung isa ko namang kaibigan, feels so alone.. at hindi ko din alam kung pano sasabihin sa kanya na hindi naman, kasi andito naman kami.. alamu yung feeling na parang kahit sabihin mo yun, it still won't help? and it pains me so much to know that i cant help. grabe. ayoko kasi talaga ng nakikita silang ganun.. feeling na tuloy ng mga kaibigan ko, hindi sila loved.. ganun.. hhay nmaaaan... hindi ko na talaga alam kung anong gagawin ko.. and they call me "inay" tapos ngayon wala talaga akong magawa..
ngayon nagiguilty pa ako kasi feel ko nakadagdag ako sa nagpapalungkot sa isa ko pang kaibigan. shit naman. hindi ko talaga sinasadya.i'm really really sorry. kasi yun lang yung isa sa mga konting bagay na nagpapasaya sa earth ko, hindi ko naman inakala na makakahurt pala. sorry talaga grabe. hindi ko na talaga alam kung anong gagawin ko..
pag ganito pa naman, feeling ko talaga wala na akong alam. parang tumigil na yung utak ko kasi hindi na nya maprocess yung mga bagay.. sobrang hina ko pag ganito.. i feel so vulnerable. hay.
ayoko talaga ng ganito eh. hindi na nman ako matitigil sa kakaisip. fart. ayoko pag nagsasabay sabay ang mga nangyayari.. hindi ko talaga kinakaya.. tapos pag wala na talaga ako magawa, tas feeling ko ang hopeless na, maiiyak na lang ako tapos malamang wala pa din mangyayari. basta!
ayoko na talaga ng ganitong feeling. ang sakit sa heart. ayoko talaga ng malungkot sila. grabe. lalo yung mga taong usually jolly at sila yung mga nagpapatawa... tapos ngayon pati sila nakikita ko na din na nalulungkot. grabe. ang sakit talaga sa heart. hindi ako sanay. hay.
ayoko na muna. ayoko na muna magisip. pwede bang tumigil muna ang earth while i try to process all of these and try to solve them?.. tapos pag natapos na, saka na ulit iikot ang earth?.. o kaya, pwede kayang isa-isa lang.. wag naman sana yung sabay sabay. ang hirap talaga eh. sobrang nanghihina talaga ako pag ganito. hhay.
wala na akong masabi. my eyes are wet and i cant see clearly.
written on every page of my imagination
Friday, February 03, 2006 @1:27 AM
hay
eto na. nadadama ko na yung pressure na matagal noon ko pa dapat nadama. hindi ko maintindihan kung bakit kung kelan malapit na mag-end ang school year, saka pa kami tinatamabakan ng mga bagay sa earth. grabe. last week lang naiyak ako dahil sa pressure ng CAT. grabe.
ngayon, may pinoy proj due bukas, pinoy quiz, econ quiz na verbatim. longest sa math, at problem set pa wow. ang hirap hirap pa sobra maghanap ng tulang pantanghalan! fart.
syempre andami pang bagay maliban sa mga yon. dots. anytime. entrance exam results. fart. grabe
parang ayoko na.
-------------
kanina sportfest namin.. ay intrams ata yun eh.. hindi ako sigurado sa kung anong tawag dun. basta mga laro. ayun. nanalo yung dalawang teams ng edison4 sa basketball. bukas[or mamaya] yung dalawang teams na yun ng klase namin ang paglalabanin nila. how nice diba. fart.
tapos hindi ko alam kung saan nakuha ni dots ang idea na ang crush ko ay si brbs?!! doi. napapaisip talaga ako. bakit naman of all people e si brbs pa. at as if naman hindi nya nafifeel yung mga bagay diba> eh pinressure nya na nga si mangyan para sabihin sa kanya eh. tapos ngayon sasabihin nya feel nya si brbs. wow. artistahin pala sya. may gnung effect pa.
hay. naalala ko tuloy yung kantang pinarinig ni miss crystal sa amin kanina.. yung something joni. basta yung kwento na tungkol kila joni, jimmy, at john. kasi ganito yun. nung una, si joni may gusto kay jimmy. eh mas bata si joni. 15 si joni tas 22 si jimmy. tapos sabi ni jimmy kay joni, "joni, joni please don't cry; you'll forget me by and by; you're 15 and i'm 22; joni i just can't wait for you" ayun. saklap. haha. tapos after some time, naiisip parin ni jimmy yung mga sinabi ni joni. kaya ayun, binalikan nya. kaso lang. isang malaking kaso lang. sabi naman ni joni kay jimmy, " jimmy, jimmy please don't cry; you'll forget me by and by; sumthn sumthn; i married your best friend john"
o diba?
nakakatawa. napaka ironic. haha
fart.
galing talga ng timing ng mga bagay bagay sa earth ko. well. dyosa eh. haha
anyway.
ang lesson ko for today. hmmm. anu nga ba?
wag magexpect.
i can allow myself to hope for things to go some particular way that i want, but i shold not let myself expect that that will hapen just because i want to.
basta ganun.
grabe.
nagugulat ako sa mga nalalaman ko lately. not only about me, but about other people as well.
and im really proud of myself because i keep secrets better now than i did before. i know now when to react or not. what to and what not to say. haha
talga.
mga kung anu anong revelations ng mga kung sinu sinong tao. siguro nga nadadala ng panahon dahil nga malapit na ang valentine's day. what is new? haha. grabe. andaming nagbago sa earth ko.
in fairness kinakaya pa naman ng powers. haha
written on every page of my imagination
Thursday, February 02, 2006 @5:12 AM
wow!.. naayos na ulit an aking pinakamamahal na blog.. =) salamat kila pimi at kamil =)
kahapon, nagpunta kami kila kai at kung anu ano ang ginawa namin dun.. andami ko nga nalaman tungkol sa mga tao eh.. mga hindi ko talaga inaakala.. grabe.. tapos aun, todo banat sila kay phim.. well ako din bumabanat pero hindi naman todo.. sumakit nga yung heart ko kahapon nung naasar na talaga si phim eh..
aun. syempre nagdota kami. =) saya nga eh kasi hindi ako yung pinaka bobs sa last na game namin.. =) grabe. w/c reminds me.. kahapon, nung nagdodota ako, hindi ko naisip si dots. =) galing noh? dapat siguro talaga magdota ang mga tao sa earth.=)
gusto ko na na hindi magustuhan si dots. grabe kasi eh.. ayoko na kaya. totoo talaga. actually, ironic man yung tunog, nakakatuwa na im finding more reasons to not like-like dots anymore. papampam kase, tapos bossy. naaalala ko nga si moose sa kanya eh. he's not stupid though. pero the way moose brags about his being muscular and strong and all, dots is somehow like that. pramis. at nakakairita pag minsan. parang minsan he's so full of himself. pero minsan lang yun. kasi mabait naman eh. duh. pero at least pag nangyayari yung minsan na yun, nakakakita ako ng nakakairita, kaya parang napapapali ang "training".. haha.
oh well.
si jnine, nalulungkot.. sabi nya she feels alone daw.. sabi ko nman, lahat naman ng tao, especially tayong teens, nafeel na yun. sino ba naman ang never nakaramdam ng 'aloneness' diba?.. kaya sabi ko, wag sya malungkot kasi kahit gaano kadalas natin maramdaman na 'alone' tayo, most of the time, feel lang natin yun. kasi never naman talaga tayo nagigng mag-isa eh.. madami tayong friends. for those who have a happy life w/ their families, ayan may pamilya. diba sabi parents daw ang nagbibigay ng unconditional love? ala lang. naalala ko tuloy nung retreat.. grabe yun, 'so much pleasure with such pain' haha. ang drama eh no? whatever.
gusto ko lang ishare ito.. kasi sabi ni kai, kakaiba daw yung way ng pag-explain ko sa bagay na to eh.. natuwa lang ako kasi natuwa sya sa sinabi ko.. baka matuwa din yung iba. kasi nung nagusap nga kami ni jnine, she asked me how should she get rid of 'the feeling'.. and why is it so hard to do just that. sabi ko sa kanya, i have my own way.. ibig ko sabihin, it may not be applicable to all, pero sakin, it makes sense-when nothing else does. hehe. sabi ko, i just wait for 'the feeling' to go away on its own. after all, it came to me on its own naman eh.
tapos parati kong pinapaintindi sa sarili ko na i feel because that's how it is. tao ako eh. duh. mas nakakalungkot naman siguro kung wala akong nafifeel. well, hindi nga pala ako malulungkot nun kasi i don't feel. ayoko naman nun. hindi ko din naman marerealize kung gaano kasarap ang feeling ng joy kung hindi ko alam ang pain ng sadness, aloneness, anger, and all. ganun talaga eh. ampanget naman siguro ng buhay kung forever masaya. sa una it may sound great pero pag nag-isip pa ako, narerealize ko mali pala. boring kaya. walang thrill. tapos siguro parang feeling ko kulang.. parang ganun.
basta. iniisip ko talaga na sa lahat ng nangyayari sa akin, pwede ko naman pagkuhaan yun ng something new para may magamit sa susunod. syempre, mas madaling sabihin lahat ito kesa gawin. lalo pag andun ka pa sa moment ng pagkainis, ganun.. pero pag nakahinga ka na, at aalalahanin yung nangyari, madaming marerealize. haha
written on every page of my imagination